sönsün loş ışığı sokağın
siyah yeter geceme
öyle ki yıldız mehtap sırnaşır
hala kızılken o dudağın
bir bakarsın dolaşır
saçların üç beş heceme
huzuru çökmüş karanlığın
hasrete beyaz mı karışır
.
.

bir lafını geçirsen hazanın
baharlara çocukça küserim
ne kadehim ne bardak yetişir
masam sol omuzu sızanın
kalem titreşir titreşir
eylülü bile kurban ederim
hükmü kesindir yazılanın
bilsen ki her hayaline üç şiir
.
.
hani pembe o yanağın
yağmurluydu son gördüğüm
bir bulut ağlasa
kıvranır bu öldü sandığın
üzerime yağsa yağsa
çözülür ruhumdaki kördüğüm
gelir aklıma andığın
ürperirim yokluğunu sorarsa
.
.

çağırsan kara kışı ansızın
kasımlar zaten soğuk dilime
ne aşk ne kar düşünürüm
yaprakları saymaksızın
sonbahar demez bölüşürüm
rüzgar sokuşur elime
yetmez bin kez vursa ayazın
ben seni özledikçe üşürüm

dr.süreyya burak önder