Ezber bozan aşkların isyanı var içimde:
İçselleştirdiğim öfkesi evrenin
Yetmedi soyutlandığım hiçlik mertebesinde
Bir kula değil sitemim
Bilakis yüz görümü bir mutluluk ısmarlamıştım
Hem de görünmezliğimin şeceresini tutarken Tanrı
En yorgun tayfasıydım mabedimden ayrı düştüğüm
Yine de aradığım güzergâhım.

Bir sunum belki de bir lehçe;
Görgüsüz bir aşk,
Boyundan büyük kim ise
Düşerken gönül peşine
Hangi martaval gölgeye okusam ki lanet?

Tetikleyen mahremi,
Bilinmedik bir bilmece
İçimdeki saklı şifre
Ve mecalim yettiğince sevmeye ant ettiğim:
En kuralsız rota olsa da
Sevmelerin sükûtunda ölmeyi dilediğim,
Olmazın oluru bir ruh kadar da
Kıymete binmişsem hele ki
Evrenin gözünde.

Kurallar ansız bir ritüel,
Sonlar yok mu ah o sonlar:
Hele ki başı kayıp bir hikâyeden çıkıp da yola,
Derken demlenip tekil bir hecede,
Bilinmedik bir lehçenin boyunduruğunda
Onanmaz bir yaranın da lehimi adeta
Benliğin terk ettiği tüm hikâye.

Kondurmadığımdansa koyamadığım yere göğe,
Söz verip de her döndüğümde
Yine de eklem yerleri acıyor hayallerimin,
Varsın kurak bir düş ol sen de
Yeter ki her gözümü kapadığımda
İfratını bildiğim rüyalarımda
Hiçbir yere kaybolma.

Düş perimden çaldım ne de olsa seni
Adını bilmediğim onca külfetin
Solumdaki izdüşümü
Ve tek mahremimsin sen:
Gözlerden ırak bir gönülde ölmeyi dilediğim;
Eremediğim mertebede bir hazan kadar
Yaralı olsam da,
Yüreğin yankısı en derinde.


Gerçekten de mutluluğum tarifsiz bir esinti.
Ben sizlere çok şey borçluyum ve ifade etmekte biliniz ki zorlanıyorum.
Çok değerli Seçki Kuruluna ve sevgili gönül dostlarıma, yol arkadaşlarıma en içten teşekkür ve şükranlarımı sunuyorum ve tüm yüreğimle.
Günümü, haftamı kısaca hayatımı mutlu kılıyorsunuz ve aranızda olmak gerçekten de bir ayrıcalık.
Dostluğa ve edebiyata selam olsun...
Tüm sevgimle ve en derin saygılarımla...