HÜLYA (*)
Bazen
Rotasız-Dümensiz salarım kendimi, Hülya denen Kayıkta, Akıntı çeker beni. Bazen Duvara vura-vura dik Kafamı, Akıntıya karşı çekerim Kürekleri. Bazen aşşağıda olsamda uça-sıçraya Kayıkla Şelale üstüne varır, Tepeleri aşarım. Bazense yalın Ayak Su üstünde koşar Hatıralarla yarışır, şaşarım. (*) HAYDARPAŞA GAR OTELİ 4 Şiirkayesi, 1.nci Bölümünden alınmıştır. |