Çokomelli Şiir
Bayat ekmeği üçe bölüp
birini kediye birini köpeğe birini mideme fırlatıyorum Kedi Köpek Midem üçüde mutsuz ama itaatkar... Kavgalıydım o günler şehrin bütün fırıncılarıyla Falanca gün ekmek bulamayıp pasta yiyorduk ki köpek şeker hastalığından muzdarip kör oldu kedi öldü midem efendi efendi anama sövdü... Nen var kuzum ekşitiyorsun yüzünü Bu bir aşk şiiri değil ki Şurda yorganın altında terleyişleri anlatayım... Düşünsene Tanrının on üç milyar bilmem kaç milyon milyar melyon tilyon zilyon hassiktirilyon yılda. Bak o kadar uzun ve uzak ki kafam karıştı neyse işte Nah bu kadar zamanda Tanrının yarattığı yahut yaratmadığı koca evrende. En özel gezegenin dünya olduğunu düşünen ve kendisini de Bu gezegenin sahibi zanneden homurtulu ve hırıltılı yaratığa insan denir. Birbirine sımsıkı sarılmış iki ağaç yaprak döker bir yanımız bir yanımız asfalt köprü viyadük miyadük ortaya karışık rezidans... Çokomelli ekmek var mı diye kapıma geliyor ikide bir komşunun on yüz milyon dolarlık yatırımı. Olağan şeyler bunlar rezidansa komşu gece konup gündüz kaçan aklımda... Aldırma be gönül şu yüz katlı gökdelenin ardı gökdelen onun ardı da onun da onun da Uuhuvvvvv çok varmış be. Aldır gönül aldırmazsan aldırırlar yoksa... Bir gece ansızın apansızın çok pis ansızın sızlıyordu dişim Çektim kurtuldum Yine bir başka gece tabi ki yine ansızın pekiştirmek için söylüyorum çok pis ansızın Aklıma geldi yanağında henüz ağlanmış gözyaşın geçti. Sızlamıyor işte yüreğim nasıl çekip kurtulayım... |
İki ayak üzerinde hem de.