Yanlızlık bir örtü,,,,
Yanlızlık bir örtü
Isındın mı düşlerim ? Isınamazsın ki... Hayallerinin intiharını ipe çektin Artık öyle çok Süslü değil hayallerin Sonra anlatırım Deyip de Hiç anlatamadığımız Ne çok hikayemiz var Hiç söylenmeyen sözler Tükenmiş sözcükler Geceler boyu Dört duvar arasında Hangi yolculuğa çıksan Farketmez Tökezleyerek Düşe kalka Acınla yaşamayı öğreniyorsun Kederini biraz biraz bileyerek Bazen hayat acı Herkez anlamaz seni Bilmez ... Neler hissettiğini Neden sustuğunu Neden kızdığını Kime,niye darıldığını Ìçinde yanan yangını Sezsizliğinden fırtınalar kopar Ìnsafsız hayat,uğraşma boşuna Her gidişin Bir parça alır götürür Seni senden Umutlarını gömer Hayallerini paramparça eder Yüreğinde kalır izi Dağılırsın,yok olursun Zaman zaman Sevdaların acılarını süzüp Yaşarsın belki Hiç bir anı Bu kadar tutkuyla beklenmez Giderek artan hasretle Bazen olur ya Nefessiz kalırsın Bir kuytu köşede Yaşamdan bir nefes Eksik kalır Kapı önündeki Çınar ağacına yaslanırsın hepten Ey koca Çınar Dert yüklümüsün sen? Kimbilir kaç ton derde Tanık oldun gövdende Bu ses Yabancı değil ki sana Bir nefes ver Kimi zaman Uçurmaya takılı kalır Yaşamadığın hayallerin Sancılanır ruhun Her renkte Acı vardır hep Eğer ki boşuna Tutunduysan bir dala Anladım ki Derin ve esrarengiz olan Herşey susuyor Anladım ki Susan herşey Derin ve heybetli Artık çiz gitsin Hayat çok kısa Iki ucu keskin bıcak sevay |
Özlüyoruz varlığını atam
Mavi gözlerini
Bozkurt bakışını
Özlüyoruz atam…
Özlüyoruz gözlerini
Denizin maviliğini andıran gözlerini
Bozkurt hırçınlığı bakışlarını
Özlüyoruz atam…
Özlüyoruz güneş gibi doğuşunu
Devrimlerini
Cumhuriyet fikirleriyin devamını
Özlüyoruz atam…
Velhasıl
Seni özlüyoruz atam…
---- 10.11.2016 – Tozkoparan / İstanbul
İsmailoğlu Mustafa YILMAZ - İstanbul