Ne acıymış bu dert
Tükenmedi bir türlü
Yokluğun aklımı karıştırıyor
sensiz her gece
bir yara açıyor
bilinmezliğe doğru
sensiz bitmiyor zaman
dağılmıyor efkarım
özlemler gitmiyor mısraların arasından
yudum yudum kuruyor sesimdeki heyacan
Ensemde hissediyorum
Kimsesizliğin izini
Yokluğu taşıyor ellerim
Yalnızlık sensizliği ısıran bir soğuk
Sen gelmedikçe
sonu gelmiyor katliamın
idam ediyorum tüm gözyaşlarımı bir bir…
Gökyüzü örtemez sensizliğimi
hiçbir mezara sığmaz ölen umutlarım
gece örtsün üstümüzü
ozan ayrılıktan söylesin türkümüzü
gittiğim her şehirde
aldığım aynı soluk
istemesem de
sensiz her yanım yokluk...
harcıyorum bütün ümitleri uğrunda
ben sensiz bir nefeste kalamam
bulut bulut yağmur olsam
gözlerine yağamam
senle aydınlanır dünyam
aleme kıyamet kopsa
ben senden kopamam...

07.03.2011