TÜKENMEZ ADAM- Dostum Kadir MENEKŞE’ye- Saçları beyazdı gözleri kara Her sözünde var derin bir yara Yıllar yılı türküsünü söylemiş Bağlanmış kalmış ümitsiz yara Genç yaşında bağlamışlar yolunu Bulamamış karanlıkta yönünü Günlerini mısralarda ararken Bir güzele kaptırmıştı gönlünü Tele vurdu yalnızlıkta avundu Yığınlar içinde renkli göründü Geri durup korku nedir bilmeden Öne çıktı gerçekleri savundu cahil ile muhabbeti keserdi bazen durgunlaşır bazen eserdi seneler bu hale bakıp geçerken küçücük günlere mana yüklerdi benzemedi başkasına o zaman boludan anılar var bize miras kalan altın, gümüş, pırlantayı derler de var mıdır dostluktan değerli olan Yaşanırken zamanlardan bir zaman Soysuza da cevabı verirdi hemen Seller aksa senelerin üstünden Yücedir dostluğumuz tükenmeyen 02.12.2010 |
saygılarımla deyerli üstadım