Yüzüme yayılan tebessümleri
Sineme konan kelebekleri
Gülsün diye yüzleri
Çocukarın üzerine serptim de Efendim
Hüzünleri bağıma serdim de geldim

Toprağı eleyip su ile kardım
Yalnızlığıma duvar ördüm de Efendim
Gam, keder, dert, tasa... Toplayıp bohçaladım
Sol yanımdan derdini; derdim de geldim

Aldığım nefesten,verdiğim nefese kadar
Neyim var neyim yok zaten senindir
’Ben’den olan ne var ise üstümde
Bir bir çıkartıp, benliğin defterini dürdüm de geldim

Payına düşenleri dağıttım birer birer
Her adıma bir ümit her keşkeye bir düğüm
Saklanacak hiç bir şeyim yoktur ancak paklanacak kusurlarım var benim
İstiğfar otunu tövbe tokmağıyla dövüp,
Bütün kirlerimi yuğup da Efendim
Secdeleri gözyaşıyla ıslatıp, huzuruna huşuyla durmaya geldim

Umut fakirin ekmeği derler
Ekmeğime umudu sürdüm de geldim
Bu fakiri umduğuna nail eyle Allah’ım

21 Ekim 2016