Devrimlerin Ebedidir
Ata’m!
Akan
ve durmadan akacak olan Nehir
asla durgun değildir.
Çayın Kaynağı Su olsada;
Doğa Kaynağın, Çay Irmağın, Irmaksa
Derenin Eseridir!

Çoğunluk oldum diye
Su basmak Tarla ve Evleri
hüner değildir.
Gücünü Doğadan alan Nehir
Duvar ve Betonla setlenir,
Kanun ve Düzenle Sel olması önlenir,
Nehir İnsan gibidir,
haddini bilir!

Eğer Asi isen sen,
uslandırır Göllerim seni,
Baraj yaparım senden!
Sokarım Boruyu bir Yerine,
bana Zarar vereceğine
döndürürüm Türübünleri
güç kazanırım Öfkenden.
Tarlalarımı sulasanda,
emilip kaybolsanda Toprakta,
Yer Altına dalsanda,
Denize ulaşsanda,
Buğulanıp-Bulut olsan,
Yağmurla tekrar yağsan,
Çay olmaya gelir,
bende yaşarsın Nehir!

Taşıyor,
Haddini aşıyor,
tehlikeli olmaya başlıyor
doğru Yolda, Yatağında akan
Medeni-İnsancıl-özgür ve mutlu bir Nehir.
"Dur" yerine "olur" diyorlar,
Devrimlerini yok ediyorlar bir-bir,
ne setliyor-nede karşı çıkıyorlar,
doğru bulduğundan,
yoksa Çıkarı olduğundan
mı nedir?

Bunlar
unuttular Ata’m
Birinci Dünya Harbinin Sonunu,
Sevr Anlaşmasından arta kalan
Kıçlarındaki Donunu!