Sahil Bakışlım...
öfkeli trenler geçiyor içli satırlarımın üzerinden
yanıp sönüyor sessiz ışıklar uzaklardan kara dumanlara benziyor verdiğim nefes çiçek toplama çabasındayım hala sürgünümü andıran çürümüş raylardan içimde büyüyen hasretten kaçan dört nala atlılar bir boş bohça içinde masum düşlerim ah o gülüşlerinde canım deniz kokusu var ah! kimbilir o sıcacık yüreğinden yüreğimi saracak kaç yorgan çıkar sabah güneşimin, mehtabımın kızıl rengi özlüyorum seni... sahil bakışlı sevdiğim ne sitemden anlarım, ne engelden, ne de kaderden sarılalım yine bir akşamüstü sokakta kuşlar geçsin üzerimizden... ✒T.Y. |
bütün gözyüzü gözlerime
kuş seslerini işitmiyor artık
sesine mahkûm kulaklarım
karıncalanan göğsümde bir ağrı var
ahlar içinde göç ediyor sensizliğe
ben her gece saçlarının kıvrımlarından
bıkmadan usanmadan
yüzünün sarnıcına dökülüyorum
bütün hasretimle
içimde ki küçük çocuk
adını sayıklarken bütün açlığıyla
yokluğunla niyetleniyorum
ben en uzun orucuma...
Seni okumak çok güzel
Sevgiler canım