Para Harcar Gibi Gönül Harcanmazİnsan arayıp ta buldu mu kendine lazım olan buluşu Yoksa hala başında mı kendini yok eden yok oluşun Halamı kazanırken gönül demez halamı sayar üç beş kuruşu Para harcar gibi gönül harcanmaz para harcanır saklanmaz Bugün az kazansak ta ne çıkar açlıktan mı ölürüz Bir gönül sevelim sayalım belki ömür boyu güleriz Hepimiz insanız bu dünya kalıcı değil ölüp gideriz Para harcar gibi gönül harcanmaz para harcanır saklanmaz Para ile onca kar yaptık hala kar der zırvalarız Amelde kar yok ağlamayız gönülleri yakarız Ölüm gelince amel ile gidilir para geçmez yanarız Para harcar gibi gönül harcanmaz para harcanır saklanmaz Bilmeyiz neden her şeyi bilirken Rahmana kulluğu Fakire verilmez arzu istek için açılır paranın oluğu Fakirin çocuğu ağlar bakılmaz bizi çocuklar sanki süt çocuğu Para harcar gibi gönül harcanmaz para harcanır saklanmaz Kasalarda paralar kimin için neden hep saklı Rahman fazla verirken fakire de ver dedi ey yarım akıllı Onun hakkı sana verilen o fazlada saklı Para harcar gibi gönül harcanmaz para harcanır saklanmaz Asırlar önce ecdadımız böyle miydi çekinmeden verirdi Fakir hakkını alır gerisini bırakır gönülden gülümserdi Şimdi fakirin hakkını da yiyoruz ateşi içinde saklı Para harcar gibi gönül harcanmaz para harcanır saklanmaz Kul Mehmet’im işte böyleyiz kırıldı tutunacak dalımız Rahmana sığınalım o en güzel gidilecek yolumuz anımız İnsanlar elbet bizim dostumuz sığınacak canımız Para harcar gibi gönül harcanmaz para harcanır saklanmaz Mehmet Aluç-Kul Mehmet |