Zor Vakitler
Böyle vakitler
Yaprakları çiğ ile sevişir asma dallarının Aklını rehin alır sinsi bir hüzün Pencerenin kındırığından Usul Ay ışığı gibi süzülür içeriye Gece tüten kokusu Beynindeki yankı der ki ‘’rahat bırak kızı!’’ Böyle vakitler bir sigara tutuşur Yanık türküyle közlenmiş yüreğin talaşından Uzaklarda canına kıymıştır bir çift gözün en derin uykusu Gece yorgun düşmüştür sabah kuşatmalarından Böyle vakitler buram buram memleket kokar uzaklar Bu vakitlerde kurulur en sinsice tuzaklar Bu vakitler gözleri Uzak ufka sürgünse bir şairin Kalemi çoktan kırılmıştır gurbete yazılı şiirin Oysa bütün kuşları uykudadır bu vakitler Şanına şiir yazılası uzak kentlerin Bu vakitler zor vakitlerdir |