8.Yunus Emre şiir yarışmasında, Birincilik alan bu şiirin ödülünü Eskişehir şaiirler ve Yazarlar Derneği başkanı,Sayın İbrahim Sağır hocanın elinden olmak güzeldi.

YUNUS’UN

Sevgi ve hoş görü, ummanı idi
Öz Türkçe kokardı, dili Yunus’un
Her zaman saygıyla, edilir yâdı
Almadan verendi, eli Yunus’un

Sarmış yüreğini, aşk denen bu har
Mevlâ’dan başka da, aramadı yâr
Geçtiği her yerde, hatırası var
Alıçlı ne güzel, yolu Yunus’un

Onun için ermek, hayâl düş idi
Taptuk diyarına, geldi yaşadı
Kırk yıl boyunca da, odun taşıdı
Hiç eğri değildi, dalı Yunus’un

Gönül duvarına, çekip savlayı
Aradı durdu hep, güzel, evlâyı
O ki harabatta, buldu Mevlâ’yı
Çakır diken idi, gülü Yunus’un

Gerçeği görmeli, insandaki göz
Hiç iman ehlinde, bozulur mu öz
Mana yüklü idi, hikmetliydi söz
İbretlik sözüydü, balı Yunus’un

Açılsın diyordu, gözümde perdem
Rıza kazanmaktı, ondaki erdem
Bir çul, bir hasıra, şükretti her dem
Mezar taşı oldu, çalı Yunus’un

Ne gurur, ne kibir, yok idi onda
Sevgiyle nakş olmuş, gönül insanda
Aklına yaratan, geldiği anda
Gözünde dinmedi, seli Yunus’un

Sadık DAĞDEVİREN
Aşık LÜZUMSUZ