11
Yorum
19
Beğeni
5,0
Puan
1015
Okunma
Ayazlara mahkum bedenimin
nasır tutmuş ellerinde
hayallerimin çatlak izleri
bana hüzünle bakan
Acı sızıyor kanamalı
o çatlaklardan
gecenin rengiyle örttüm bedenimi
ayaz vurmuştu artık
içimde uyuyan çocuk üşüyordu
Her uyandığında
deniz dalgaları dökülüyordu
gözlerinden
Bedenimin ellerine bakıp
çatlak bir ayna görüyorum
avuçlarımda
yılların yazdığı en drama hikayesini
okuyorum
yüzümdeki çizgilerden
Soruyorum kendime
Bu kahraman ben’miydim
bu hikayede
nasıl dayandım bunca yaşananlara
Ne zaman bu kadar kar birikti
bu saçlarda
nasıl barınıyor bu can bu bedende
gitmeliyim diyorum artık
ömrüme çöken bu ızdıraptan
kurtulmalıyım
ruhumu ele geçirmeden
gitmeliyim
Sabahat Çelik
02.10.2016
5.0
100% (18)