İhtiyar sokaklar ıslanıyor
Yosun tutmuş mevsimler
Her sabah değişen otobüs saatleri
Ve kuşlar neden konuşamıyor
Söyleyemez derdini solan çiçekler

Büyüdükçe büyüyor içimdeki ızdırap
Akşam çökmüş ömrüme inat inadına
Dekolte giyinmiş sonbabar ağlasam güler yüzüme
Gülsem ağlar
İlkbahar kaçar gözlerime kapanır kapılar
Çilingirci ustasının açamaz sôl anahtarı
Özler babalarını akşam olunca eve dönmeyen çocuklar

Ah gamsız ağaçlar
Ne söylesem gülüşün ağlar geceleri
Ne düşükler yaptı yaprakların arasında erikler ilkbaharda
İç savaşlar
Ve gülün dikenleri bir mavzer gibi
Tabansız seviştiler acılarla
Gün çoktan soldu

Ne zaman ne zaman uçuyor
Dur dese uç böceğim uç
Ölümsüz köy arıyorum yok
Her köyün girişinde mezarlıklar

Ve her ölen bir köy çocuğunun adı memed
Kimin umurunda çalınan sazlar
En kırık tarafın ağlıyor kalbimin ev sahibi
Tahliye edilmiş güler yüzler
Ne garip darmadağın mülteci duygularım..

Uslanmıyor ölümler her gün her saat
Kuruyan göz pınarlarına inat
Akıyor kanıyor en ince merhametin kılcal damarlarından
İşliyor takvimler kederlerle
her gün kaşla göz arasından sıvışıyorlar
Bu gün yine kanlı sonbahar ustam
Mendil kenarları oyalıyor analar…

Nurten Ak Aygen
27/09/2016