Molasessizliğe g ö m ü l ü y o r u m ! yüküm bir karton sepet dolusu yağmur ve karanlıkla yıkanmış şimşek gölgelikleri şehri istila eden düşlerime doğru çekiliyorum yavaş yavaş ruhum kayıp bir nota dudaklarımsa çığlıkların perde arkası hiç duymamış gibi yeniden sesleniyorum yüreğine gözlerine bakıp sırat köprüleri kuruyorum bakışlarına içimin duvarlarını kıra kıra geldiğimde gördüklerim ömrün sonuydu keşke ! keşke cesaretin şerbetine banıp içime çektiklerim rota olsa geleceğe yalnızlığın dibini bulmuş bir kahve keyfinin soğuduğu yerdeyim ! 26/09/2016 16;06 eMİNeYZAMAN |
Sızacaktır önce, sonra dayanamayıp patlayacak biryerde.
Memnun oldum saygılar.