ÇIĞLIK
Çığlık atarak geldi dünyaya
Henüz üç aylıktı daha. Tanımadı gökyüzünün mavisini, Mavi boncuklu emziği dışında. Yeşili de tanımadı, Çünkü ağaçlar karaydı. Bombardımandan arta kalan… Bir kara gördü, Bir gri duman, Bir de varsa yoksa kan. Kanın kırmızısı... Henüz adım atmaktaydı ömrüne Aldırmazdı haftanın günlerine. Günlerden Pazartesi. Ne yazık ki Filistin’di Ülkesi… Tam ninni söylemeye başlamıştı ki annesi, Korkunç bir bomba sesi. Her yan toz, duman. Açmak istedi koca gözlerini, açamadı. Ve nasıl geldiyse çığlık atarak, Öylece gitti. Renklerini bile tanımadığı dünyadan... CEMAL EROĞLU- YOLCULUK’ tan bir şiir. |