Serseri rüzgarlar,,,
Serseri rüzgarlar
Çekip alıyor beni Içine içine Kıvrılıyorum Bir bütünün ayrışması Bir iç özlem Çok yönlü Kendime olan özlemim Kendimi satırların arasına Bırakıyorum Dalga dalga Yayılan sert rüzgarlar Umursamıyorum umursamazlığıma Demleniyorum serin serin Bir anda Renkli ışıklar saçılıyor Gecenin karanlığına Çaldığım kapıdan yine ses yok Adım adım Uzaklaşıyorum kendimden Hayat çok kısa Bir kelebeğin ömrü kadar Sert rüzgarlar Denizin dalgası gibi Geçti artık Dedikten sonra Hiç geçmeyen Acılar var hayatımda İnsan kendi içinde Defalarca Dağılıp parçalanıyor Ne bir ses, ne bir nefes Yine de... Endişeye mahal vermiyorum Hangi cümleyi Nerde, nasıl ? Kuracağımı ben bilmiyorum Bir benzeri olmayan Bir cümle yok Hem en sessiz En karanlık zamanda Tükettiğim zaman boşuna Sevay |
Okudukça,diren diyor iç sesimiz..
Sahi,karanfiller geçmişin hoşça kalı' mıydı bu çağda..
Serseri rüzgarlar'ınla her ne kadar hayta bir tonlamayla konuşmaya
yeltensem de olmuyor,mevsimin diliyle konuşuyorum sevay şairim..
Sabah olur herkes kendi boşluğuna sarılır nasılsa..
Başka serseri rüzgarlar diliyorum sana..Başka kelebekler..
Başka denizin dalgası..Başka bir dünya..Sevgiler..