Onulmaz bir aşkın mahkûmuyum ben,
Anladım ki çare yok, fayda yok senden,
Sana feda ettim yıllarımı düşünmeden,
Gideceğini bile bile tiryakin oldum.

Tutamadı senin yerini hiç kimse,
Bekledim ki bu bekleyişler bitse,
Eğer ki senden ayrılık bir ölümse,
Öleceğimi bile bile tiryakin oldum.

Hayırsız çıktın sen, ümitlerimi parça parça ettin,
Vefasız çıktın sen, hayallerimi parçaladın da gittin,
Hiç acımadın mı da umutlarımı kurşunlara dizdin,
Yanacağımı bile bile tiryakin oldum.

Her defasında acılara boğdun nefesimi,
Her seferinde yıktın beni, kırdın hevesimi,
Yaz günü üşüyorum, şaşırdım mevsimimi,
Donacağımı bile bile tiryakin oldum.

Bıktım artık gözlemekten yollarını,
Bileklerimde kan izi, kestin kollarımı,
Bir gün olsun işitmedin feryadımı,
Biteceğini bile bile tiryakin oldum.

Sigaram gibiydin sen, zehir saçan sevgili,
Tarumar ettin bedeni, illet ettin sen beni,
Hiç düşünmeden hüküm verip de kalemimi,
Kıracağını bile bile tiryakin oldum.

Üstünü çizdin sen bir anda her şeyin,
Ne vardı zaten altında, hiç bir şeyin,
Elbet intikamı acı olur bu gidişlerin,
Olacakları bile bile tiryakin oldum.