hikaye
mevsimlerden yazdı
korka korka saçlarımızı üşütürdük senlen yuva kurmuş tüm kediler içinde biz aynı sokak kedileri siyah beyaz renklerimiz düşlerimiz kadar soğuktu karanfil kokulu sokaklarda al satmaz bal bulmazdık belki yinede senlen bizim olmayacak hayallerin tepelerinde düş satın almaya çıkardık sen gitiğinden beri sevgili havalar birazda ısındı yüreğimde sana ateşler biriktirdim buzullar diktirdim sonra kanatlı bir denizimiz olsun diye etrafı çamlık dolu bu denizimizde sen bir gemi ben bir kara varmak için birbirimize korsan sinyallerle yamalı aşklar gönderiyoruz eski yırtık pantolonlarımdan sanada bir gömlek diktirdim serindir deniz buzuldur benden sana gelen tüm arkası kırık düşlerimiz üşütürsün ... |
düzelmeli bunlar sevgili kanires
ve final kelime...doğru kelime değil belkide. iyi bir şair olursun ama her edebiyatçı kırılgandır bu aralar onu en sandukanın en dibine göm, sonra çıkar zaten duramaz orada.
sevgimle...