ALDATILIŞ
bu yağmurlu gökyüzlerinde
yüzün gitti önce utanmaz bir çocuğun yüzüne bad-ı saba bırakırdı oysa her sabah yüzümü gözlerinin içine bir gök yüzü sonra bir akşam karanlığı kimsesiz gezen piç yıldızlar uzak bir boşlukta ve ellerin elerin gitti sonra utanmaz bir çocuğun ellerine çiçeklerle büyütmüştük oysa ikindi ezanlarının birbirine bıraktığı ellerimizi ... orda uzakta dudakların duruyor dudakların utanmaz bir çocuğun dudakları içinde sen dudaklarını götürürken dilsiz kalıyorum gökyüzü yıldızlar ve piçler de ... |