Adam yoldan gecerken berberi görür ya şuraya bir gireyim der saç sakal Paslanmış halde bir kurtulam der ama derin derin konuşacağının oda farkinda degildir hele birde mevzu vatan ise ?

Selamaleyküm berber sıra varmıdır bize?
Gel abi geç otur sen, sıra olmaz mı size?

Vay sağolasın gurban, karıştı saçla sakal,
Çobansız sürüleri sardı itlerle çakal.

Sandalyada uyuyan öküzler gibi solur,
Kıvran şöyle arkadaş böyle uyku mu olur?

Açın şu kulakları sohbete başlayalım,
Mina dağında gibi şeytanı taşlayalım.

Üç beş kuruşa muhtaç aptal ettiler bizi.
İlmi imanı alıp şapşal ettiler bizi.

Fışkırır bir damlacık sudan binlerce hayat,
Allahu ekber diye ağlıyor tüm kâinat!

Avrupa’ya bakınca medeniyet var sandık,
Nasılda uyumuşuz kaç yıl sonra uyandık.

Alçaklığı hak bilir batıda bu adettir,
Kahpelikle yaşamak onlara saadettir.

Bu ashab bu akvamda beni dinleyen ferd yok.
Kafatası çöl olmuş adamda kaygı derd yok.

Şu ayak bastığımız topraklar delik deşik,
Çocukları sarmaya ne kundak var ne beşik.

Çokmu konuştum berber,geldimi benim sıram,
Geldi abi buyur ben böyle ayakta duram.

Müsade et kardeşim çekil kenara hele,
Sen vur makası berber, bu tahtadan bir kelle.

Konuş be abi konuş, vallahi biz neymişiz.
Kafamıza takkeyi biz tersinden giymişiz.

Be hey melun, suçumuz düşeni kaldırmamak.
Böylesi cehaleti görüpte aldırmamak.

Kur-an’ın ve Resûlün sözlerine uymadık,
Dibimizde okunan Ezanları duymadık.

Vahdetin ahengine çekin beyaz örtüyü,
Biz ayağa kalkınca dinle sen gümbürtüyü.

Hem efrad hem akvamım çekilmiş hududundan,
Oğlum senin kellen mi habersiz vücudundan?

Cehennemi batırıp yüzdürmüşüm deryada,
Bulutlar yağmur değil kan döker bu feryada.

Ne dağlar dinler beni ne semavat ne de yer,
Adalet için senin alnından dökülsün ter.

Kur-an rehber, Hak yolun, toprak senin tenindir,
Bu ne hesabı evlat Afyon, Kars’ta senindir.

Ey İslamın ihvamı! Bir şey anlattım size,
Birlik ver, güç ver Ya Rab! O hazinenden bize.

HARUN YILDIRIM