ÖmerAğaçlar kıpırtısızdı,kuşlar sessiz Benimle nöbetteydiler o gece Bütün güneşlerden bir akis gibi Nazlıydı bayrağım gönderde Dalga dalga yükseliyordu hilâl Dalga dalga parlıyordu yıldız Gülümsüyordu benim aşkım Gülümsüyordu benim canım Gülümsüyordu al bayrağım Kalbimi ısıtan bir sevgiyle Ömer diyordu Ne yalnızsın burada ne de kimsesiz İçimde kutlanmış bir sevinç çoğaldı Denizleri içecek bir susuzluk İçimde kanatlanmış bir güvercin Havalandı sonsuzluğa uçmak için Ömer dedi bir ses kulağıma Geçit verme gelen soysuza Bu emirdir Sonu şehadet muhakkak muhakkak bu da emir. Serin bir rüzgâr sardı bedenimi Siper oldu ağaçlar gövdeme Ölme dedi sakın Ömer Yere sermeden o hainin leşini Ölme dedi sakın Ömer Annemin duası babamın ellerinden Ölme dedi dökülen yaşlar Öksüz bebeklerin gözlerinden Yükseldi sesler Ölme dedi sakın Ömer ölme Toprağın yüzbin yerinden Bu emirdir Sonrası şehadet muhakkak muhakkak bu da emir. Adım Ömer Yere serdim leşini bir hainin Otuz kurşunla ödedim bedelini Bu vatanı sevmenin Ve ben ölmedim Şimdi bir adım da Er Nail Elim tetikte gözlerim düşmanda Yaklaşmalarını bekliyorum Soysuz köpeklerin. |
Yüreğinize, emeğinize, kaleminize sağlık.
Gönül sesiniz daim olsun.
Selam ve saygılarımla.