gün yaşıBugün ağlamak istedim Geçip giden zamanla birlikte herhangi birşeye Bu sen de olabilirdin Bir bulut oldum Ağır... ağca Çöktüm kendi dağımın üstüne Rüzgârı bekledim.. Unutmalarını düğümleriyle boğazıma Saran ve sorgulayan sandalyesinde beklemenin İnanmak istedim cevabın doğruluğuna Çoğul ve aç gözlerinde şüphenin Çırıl çıplaktım bugün bağışlanmış günahkârlarıydı Ve küçücüktü elleri ruhumun Bastım kalbinin yarasına İçimde yanan cılız ve yorgun alevin Penceresi ışıkların evleri Uçlarında resimli bahçelerin çerçeveleyip astığı ölüm duygusuyla Yürüdüm bugün Afyonlu sokaklarından yanılsama mevsiminin Bir çiçek olmak istedim Bir kuş ta olabilirdim Sesin kanatlarıyla uçan Ve sessiz siyahlar bırakan beyazlığa Bilinmezliği akıbetin Ve dipsizliği kuyuların Ve korkuların genişleyen yankısıyla Derisi gerilen alnımda Emniyetine uykunun Emanet bırakıp düşünceleri yastığına bırakmak istedim ölüm iniltileriyle dolu başımı Akıntılarıyla Damarlarında iyi huylu zarların Ateşiyle yükselen dumansı iltihabiyla kanın ve öldüm sesiyle annemin Koşarak oradan oraya Ve tekrar ederek bugün ağlamak istedim İçimde sanki bin yıllık mahpuslarla Bir duvarın dibinde çaresizliğe Kimseye görünmeden Hiçbir zaman söyleyemeyeceğim onca şeye Olanca gücüyle yüreğimin ağlamak istedim Babama da ağlayabilirdim Öldüm annem diyen anneme de Bugün o kadar yaşadım O kadar geçti ki zaman üstünden herşeyin Ruhumla aynı yaşa geldim ve öldüm.. 18,осак |
Kutlu ve çok mutlu dileklerimle…
Şiirinizi de Çok Beğendim…
………………………………. Saygı ve Selamlar…