DÜŞ SEFİLİ
Ardında
Kar çiçekleri bırakan Ilık mevsimleri severim Birde Dağ kekiği gibi kokan yareni Yıldızlara yağmurlar giydiren Bir eylemin özlemini çeksemde Yüreğim Çığırtkan bir hüznün kıyılarında tutunur Islak kirpiklerine Kirli aynalarda İzdüşümünü öperim bulutların boynundan Histerik duygular Göğsümde zikzaklar çizerken Uğultulu nağmeler dökülür avuçlarımdan İskele demirlerine bağlanan Bembeyaz tülbentler Asma çürüğü mendiller Dindiremez nehirleşmiş derelerimi Düş sefili hayallerimi Elmas bir sessizlikte Bu yüzden kurarım belkide Müşteba Güneş |