HiÇLiK MaNiFeSToSu II
...
bu gece de Alamanya sokaklarındayım ceplerimde yama tutmayan kocaman iki delik tek bir sentim dahi yok ki üfleye üfleye düşürse rüzgar sessizlik bozulsa yüreğimin sızısı dışarı sızan alengirli yara kan emen madam ve mösyö sülüklere versen beğenmez valla billa zift dökülmüş gibi mıhlanmış ayaklarımın tabanı yürüsem bir korku yürümesem bin korku cirit atacak dünyayı baştan başa saran kırkbinkilometrelik kılcaldamarlarımda aslında oskar ödülüne doymayan en sahici pollyanna ben iken nasıl da güzel güldürmüşüm kağıt kesiği şiirlerimin ruhunu burda kocaman bir alkış ve uzun bir ıslık istiyorum sevenlerimden hadi ne duruyorsunuz siz de evet evetttt öğretmenim sizde katılın en epik oratoryomuza ahhh ki ahhh sanki on asrı aşmış yaşım başım oysaki babamın başımı okşadığı yaştaydım tama tamına dünden dokuzyüzbindokuzyüzdoksandokuzbindokuzyüzdoksandokuz gün önce o zamanlar yılan derdik yağmurda çıkan solucanlara kuşlar keyifle yerken onları bağırırdık avaz avaz yağmur yağıyor seller akıyor arap kızı camdan bakıyor diye çok garip ama hiç görmedim bilmem kaç küsür yıldır arap kızının camdan baktığını siz gördünüz mü size diyorum bayım gizliden gizliye şiirimi okuyup kaçan i z e sabah sabah yine sokaklardayım ellerimi kavuşturmuşum bağrıma günlerden pazar özlemin tavan yaptığı gün diye biliyoruz ya oysa ben aşkı Allahın her dakikası özlüyorum ölesiye kalpsiz olanlar da özlemeyi bilir mi diye sormuştum birgün anneme her neyse konu dağıldı nerde kalmıştık Friday sahi o çok sevdiğim göl kenarındayım şimdi savunmasız dizlerime sahibiyle gezen bir köpek çullanıyor aniden nasıl da sevimli sevimli bakıyor sev beni diye yalvararak seviyorum güpgüzel havlayarak ayrılıyor büyük bir keyifle ne sadık şu köpekler diyorum yıllar geçse de unutmuyor sahibini kızınca insanlara köpek diyenler ne kadar haksız diye geçiyor içimin şizofren enliğinden burada evet ...evettt tam da orada böğürtlemler gülümserken avuçiçlerimde dev ayçiçekleri saygı duruşuna geçmişken güneşin gelişiyle martılar öperken çığırtkanlığımın kırıntılarını tek tek "kahvaltı hazır bebiş" diyen kızımın sesiyle kendime geliyorum birdenbire oğlum da kollarını açmış bekliyor sabırsızlıkla yaramazım da koşa koşa gelmiş çok sevdiğim çiçekler de yerini almış masamızda ohh be diyerek hüzünleri tekme tokat atıyorum kapı dışarı binbir şükürle nasipleniyorum payıma düşen ne varsa .... nagi han |