Türküler ayrılığa yakılır EftelyaYorgun Mezopotamya’mın bezik toprağı gibiyim Eftelya Akdamar gibi terk edilmiş Dicle gibi yakarışlarla inleyen Fırat gibi çoktan delirdim kendi efkarımdan Ve her gece sızlayan bir yaram var Durmadan kendiliğinden kanayan Elleri nasır ayakları çatlak çocukluğumun Ziyaret ettiği rüyalarımdan Haberin varmı kaç tane köz var içerimde En küçük anı ile harlanan Yorgun Mezopotamya’mın bezik toprağı gibiyim Eftelya Şam gibi yaralı Bağdat gibi ölüme yaklaşan son nefes Başka mihrapların esareti altında Ve her daim bir uvultu var aklımda Sorma sakın küçücük aklımın meşguliyetini Papaz ile imam tarafında hep ablukada Bir ayağı çukuda gençliğim Daha baş koymadı seccadeye Din yerine hayatta kalınmak öğretildi bir tek Kiliseyi sorma sakın O hiç olmadı inaçlarımın arasında Yorgun Mezopotamya’mın bezik toprağı gibiyim Eftelya Gündüzmüm gerdanlık Gecelerim kefenlik Surlalarya örülülü Amed misali hapisim kendimde Ve her vakit ansızın bombalar dökülüyor bağrıma Kurşunlar saplanıyor toprağıma Ah güzelim gök yüzüm bile kirlendi Semalarımda kuş kalmadı hep zehirlendi Sağ kalanı uçtu uzak diyarlara Hemen hemen her gün kardeş gözünü kırpmadan Kardeşi vuruyor alnında Yorgun Mezopotamya’mın bezik toprağı gibiyim Eftelya Aşk çok uzak bir ihtimal Zin kadar karalı, Mem-u gibi sevdadan yaralıyım Kendime bile fayadam yok gönül dünyasında Botanda zılgıtlar ağıta yükselir Sevdalar Cizre’de gömülür Sevenler kavuşamdan torak olur Bütün sözleri hüzam coğrafyamın Türküler sadece ayrılığa yapılır Türküler ayrılığa Eftelya M.Kılıçel |
Kalemin susmasın
______________________________________Selamlar