GARDAŞYıkıldı kaderin kar, boran kışı Ömrümün üstüne gitmedi gardaş Sürdükçe dinmedi, keder yağışı İliğime sindi, yetmedi gardaş Hüzünlüsün dersin, yüzün hep asık Cümlelerin esir, ses tonun kısık Doğrul bir an önce, şu halinden çık İçimde ki o yas bitmedi gardaş Aldığım her nefes dersin ki zehir Hücranım hep hazır, huzurum tehir Çileli bendimin, çilesi mahir Mevlam üzerimden, atmadı gardaş Karanlık kuyuya, döndü içerim Öfkemle içimi keser, biçerim Efkarım tutunca, candan göçerim Tek anım neşeye, çatmadı gardaş Üzerime esti, azaptan yeller Şu gönül bahçemde, bitmedi güller Gam yüklü sinemde, sustu bülbüller Baykuşlardan sebep, ötmedi gardaş Şu fani hayatın, geldim sonuna Sahip olamadım, keyif anına Düşmüşüm demek ki, hüzün kınına Bahtım beni ordan, itmedi gardaş Mehmet Kılıçel Soğukdoğulu |