Bakışlarında gizli şeyler var
dile dönmeyen bir kelime
hala bitmemiş bir hesap
oturduğun evin duvarlarını okşuyorsun
adamın biri bizi izliyor
perdesi kabarık,güneşli bir günde
iyi günler diliyorsun gazeteye
umulmadık bir gün değil
uykusuz koltuğa yaslıyorsun başını
bakışların doğuyor





elmacık kemiklerin
ikimizi de mutlu edebilir
güzel hikayeler yazılabilir üstüne
ikimiz birden izleyebiliriz göğü
Allah bunu ayırmamış bölümlere
aramızda binlercesi varken





ellerim korkak anlamışsındır kendini ele vermesinden
sen hafifçe öpersin diye eğiliyor yer çekimine karşı
yorgun tüyler taşıyorum bükülüyor kolumdan
bir kedi gibi kucaklayıp evime kaldırıyorum
toprak atıyorum üstüne yeniden doğacak
bölünüyor uykusu türkçenin
gazete dağılıyor olduğu yerden
çevriliyor sayfalar hızlıca
bir rüzgar eser ve değiştirir bakışları
neden böyle geç kaldın ?





bakışlarında daha emeklemeye başlamamış bebekler var
ellerinin arasında kayboluyor,sen tutamıyorsun
hayatın kısalığı geliyor üryan halde önüne
sen ellerinle giydiriyorsun onu özenerek





bakışlarında emeklisine az kalmış bir insan var
krater çukurları gözleri
hala yaşayacakları var içinde
o gün gelince yırtılacak gazeteleri
içi büklüm gözlüğü
bir hayal kuruyorsun güneyde
kapısı açık bir ev gibi yoksul gözlerin
bayramdan bayrama ziyaret ediliyorsun
değerleniyor dokunmadıkça ellerin





bakışlarında gizli şeyler var
bir adam bizi izliyor perde arkasından
sen koltuğa yaslanıyorsun
bir dilci daha katlediyor şiirleri
bununla zevk alıyor şahmeran
gözlerinle tutuşturuyorsun iran’ı
yetim kalıyor türkçe
bakışlarında bir şey var
dalıp gidiyorum öylece.














’Gök çe’