Gözlerindeki hüzün bulutları,
Örülür ip olur,boynnuma geçen ilmek olur oturur
Çatık kasların idam sehpam olur,hızlıca kurulur
Üzgün durusun üzerinde durdugum sehpadır,
Gözyasların ona tekme vurur.

Gıcırdıyan ilmekte vücudum çırpınıyor
Gec kalmıslık beni sarsıyor,acı çeken ruhum aglıyor.
Çaresizlik okyanus gibi af dilemek icin gecit vermiyor.
Bir aydınlıktan bir karanlıga dünyalarımız ayrılıyor
Bu dünyada tek vazgeçilmezimdim

Yaşamın tasasında unuttum seni es gecildin
İste geçerken günler asla ölümü fark etmezsin
Günler aynıdır ama yaklastıgın sondur göremezsin.
Son çırpınıslarda dahi hala senden kopamadım.
Sensiz bir kavramı olguyu kabullenemedim.

Baki olan ölümden senle birlikte kacamadım.
Bir kapıdan girmistim diger kapıdan çıktım.
Bu kadar severken seni hic anlatamadım
İcine dönük ama seven bir insandım
Yazık,bir ölümcül melanet gelene kadar

Anlamadım, gec kaldım.
Affet beni bu satırlara sıgındım

Yıldız ÖZCAN