Toprağına yüz sürdüğüm ,
Mevsimler aynı ama,
Toprak kokusu farklı,
Duydun mu babam ?
Hasret kokuyor, yalnızlık kokuyor ,gurbet kokuyor,
Eskiden ellerin ellerimde iken,
Şimdi hayalin karşımda sanki bana bakıyor,
Eskisi gibi olamıyoruz babam.

Sahillerde yalın ayak yürürdük.
Aynı yere bakardık,aynı şeyler görürdük,
Otururduk sahilin kenarında,
Kumlara gömülür dük,
Olmuyor artık seni bağrına basan toprak,
Beni dalından koparan yaprak ayırdı babam.

Çocukluk yıllarım geliyor aklıma,
Meğer ne kadar mutlu yaşarmışım,
Sesini duyduğumda kollarına koşarmışım.
Gittin gideli, dinmedi ki göz yaşlarım....
Her attığım adımda anıların olunca,
Bütün sahillerde seni yaşıyorum,
Büyük heyecanla koşuyorum

Çocukluğum gibi coşuyorum ama boş,
Sadece hayalde hoş,
Yoksun artık gelmeyeceksin,
Ne halde olduğumu bilmeyeceksin
Eskisi gibi kızım deyip gülmeyeceksin.
Bedenin toprak olsa da babam.
Kalbimde ölmeyeceksin.

Yildiz Özcan