Dilimde Ahraz Bir Islık AdınSessizliğin uğultusu saklanıyor parmak uçlarımda Kaçak bakışlarının rahlesinde viran şehirler Yarınsız düşlerin konvoyları geçiyor uzaktan Adımlarımda titrek bir yalnızlık, dilimde ismin Gözlerimde yüzüstü aldanışlar, tenimde kıymıklar Her şeyi silip ansızın, en başa dönmek dizlerinde Parçalara bölmek sessizliği, uyanmak yeni düşlerle Kanla sulanan şehirleri kutsamak, yaşanası sevilerle Can kırığı anları gömmek, gün ışığına hasret derinlere Unutmak aldanışları, aşka bölünmek vakitsiz seherlerde Ne kadar inkâr etsem vedaları, dilimde ahraz bir ıslık adın Yorgun kuşlar geçiyor yurdumdan, kanatlarında aşk kırığı Buğulu ormanlar gibidir susuşun, nefesin cennetin ıslığı Faili meçhul bir ölüm yokluğun, say ki cehennem yalnızlığı Önce sen vur sahipsiz düşlerimi, şakaklarımdaki aşkın kırıklığı Kundaksız bir sevda ruhumdaki, avuçlarımda hüsran çığlığı Çorak topraklar yeşillenir dilimde, göğsümde geceler bir kadın Yağmurlar yağar asırlardır gövdeme, yaramı bedeviler sarsın Hangi çölün kumusun söyle! Sen gördüğüm son serabımsın Nereye sokulsam yokluğun, uçurum kıyılarında açan şahikamsın Denizler tuz bassın yarama, sen tenimdeki ilk ve son yazsın Asırlar şahidim olsun ki yar, sen benim ilk ve son aşkımsın Selahattin Yetgin |