Var Mısınız Aşkla YanmayaYanmadan insan mı pişer Yanmayan patlar şişer Yolunu bulamaz gider Var mısınız aşkla yanmaya Yâri koynuna alıp sarmaya Aşkla yanar gönül aniden Aşkla sevgiyle gönül coşar birden Sevdiğini tanır gönül gördüğünde Var mısınız aşkla yanmaya Yâri koynuna alıp sarmaya Yüzme derin sularda Boğulursun uzaklarda Aşksız yolda takılma tuzaklara Var mısınız aşkla yanmaya Yâri koynuna alıp sarmaya Üşüyüp sarılma yalnızlığa Sevilmez insan bir aylığına İnsan sever gönülde varlığıyla Var mısınız aşkla yanmaya Yâri koynuna alıp sarmaya Gönül tasını yar aşkıyla doldur İnsan olan Allah’a kuldur Kul değilse değersiz bir puldur Var mısınız aşkla yanmaya Yâri koynuna alıp sarmaya Nemrut olup ateşe atıp yakma İnsandan bazen olur çakma Sevmeyeceksen yanımda sen durma Var mısınız aşkla yanmaya Yâri koynuna alıp sarmaya Aşk sevgi her gönlün başında Açık bırak girsin kapısında Severse hissedersin anında Var mısınız aşkla yanmaya Yâri koynuna alıp sarmaya Sevmeyenler görü körüne yaşadı Boşa bu ömrü bedeninde taşıdı Her yola çıktığında yolda kaldı Var mısınız aşkla yanmaya Yâri koynuna alıp sarmaya Aç avuçlarını aşka tut incitme Aşkını al gönlüne kimseye belli etme Kimseye belli etme dedim anında belli oldu Var mısınız aşkla yanmaya Yâri koynuna alıp sarmaya Aç gönül pencereni içeriye aşk essin Seni seven gönülden birisi bilsin Sevdiğini bulursan gönül kadrini bilsin Var mısınız aşkla yanmaya Yâri koynuna alıp sarmaya Kul Mehmet’im yeter var git yârin yanına Al o tatlı canını sar canına Hayran kal yine o tatlı bakışına Var mısınız aşkla yanmaya Yâri koynuna alıp sarmaya Mehmet Aluç-Kul Mehmet- |