Azala azala..
gittiğim bütün yollar yarınıma dar
umuda tuzak, canıma tak ve şiirlere mezar oluyor ayağı yalın çocukların dumanlı istasyonların ve sabırsız martıların şehrinde bıraktım umudu bu kalabalık bana dar, yalnızlığım bana bol geliyor ne bilsin bu yorgun kaldırımlar aşığıyım her turkuaz denizin bir entâri biçilir mi bu dalgalardan ya da hesap sorulur mu saçlarımı tutup tutup bırakan rüzgardan bilsen, bir iç çekişim var kaç gece sığar, kaç şehir ölür kaç güvercin kanatlanır içimdeki ıssız kasabadan kavga etsem kendimle, herkes şiir anlar bir âh’ın borcunu bile ödeyemiyor ruhum kendi zenginliğimde züğürt züğürt dolaşıyorum yaşamak bildiğim, hayata meydan okuyan çocuksu koşuşlarımdır çoğala, çırpına, ağlaya en çok da avuna avuna ve ömrümden, yüreğimden azala azala.. ✒T.Y. |
Değişik ve kendine has bir kurgu ile yazılmış bir eser okudum..
Yürek sesiniz hiç susmasın diyorum kardeşim