Ben dostluğun resmini çizerken
Yasemin kokusu soluyordu ruhum
Gözlerimdeki değer kadardın tıpkı can gibi
Odamızdaki kuş bile sevdalanmıştı gözlerine
Neşe içindeydi artık her anımız
Hüzünden uzak su gibi dol bedenime
Gül koksun tüm gülüşler
Huzur kapısında nöbet tutsun sevgimiz...

Sevgiye yakın hayallerimiz olsun
Keşke duvarlar konuşup, anlatsa sevdaları
Vakit kaybetmeden yaşansın tüm güzellikler
Hayata dair ne varsa sevgiden geçsin
Fırtınanın derin sesiyle ürkmesin bedenimiz
Yetim kalmasın ruhi duygularımız
Kulağımda yankılanan acı sessizlik
Yürek sevinçleri saklı kalsın giz köşelerinde...

Sevgiyi tek kelimeyle anlatmak
İkinci kelimeye gerek kalmadan yaşamak
Sevginin tarifi yapılmadan sevmek
Hüzünden uzak yarınlara uzanmak
İki yürek bir olup sevda dizelerini yazmak
Huzurlu olmak gülümsemek her mısrada
Sevginin mutluluk denizinde nefesimi solumak
Seni ince nakışlı bir şiir gibi yaşamak...

Uzun uzun derindi gözümde canlandırdıklarım
Hüzünle çalıyordu mavinin ezgisi
Eşlik ediyordum farkında olmadan
O an hislerim hapsolmuştu matem rüzgârına...

İnce ince acı kokuyordu gülüşler
Artık hüzün akıyordu derelerden
Rüzgâr savuruyordu ağaç yapraklarını
Zaman bile çaresiz matem içinde...

Hâni dün dünler vardır bugünlere hatıra
Anıldıkça değer kazanan
Hatırladıkça özlemle anılan bir hatıra
O hatırada sensin
Unutma ki, benim sana verebileceğim
Tek bir yüreğim var Oʼda senin olsun...

Mehmet Öksüz