Hadi Bre Şair(e)ler
...
Yakın daha çok yakın yüreğinizin nârını Ki bu güne kâr kalsın yadınız Damarlarınızda atadan yadigâr andımızla başlayın cenge Haydin ne oturuyorsunuz kös kös orada Evet... Evet sen, ben, biz, siz, onlar Sana diyorum bibimgillerden Hatçe, Ayşa, Hösne Dâhigillerden Cuma, Hasan, Hüseyin Gelin er meydanına Kurulun çimenin kucağına Öyle bir nâra atsın ki yürek sesiniz Kulaklarımızın asırlık pası silinsin Kız Tuğba sümüğünü silip durma bluzunun koluna Anana yazık değil mi Oğlum Berat yine mi düştün sen Aman dizlerin kanasın , öpünce geçer nasıl olsa Yamalı pantolonunla gez özgürce sokaklarda Seksek oyna Misketlerin olsun elinde Silah namluları öldürmesin masumiyetini çocuk Ocağın altını açtım ben Odun közündeki çaylar da demini aldı Hmmm... Miiisssss gibi Haydin çoluk, çocuk, kızan Gerçek dost, arkadaş, anam, babam, bacım, abim dediklerim Ruhunun sevincini, acısını yazan Buyursun gelsin er meydanına Höpürdete höpürdete içerken çaylarımızı Yerken salçalı ekmeğimizi Dinleyelim yürekkanı ile demlenmiş şiirleri Öyle imgeli-simgeli yazacağım diye Tadsız, tudsuz şeyler yazmayın olur mu Çayı dost sohbeti olmadan sevmediğim gibi Yüreksiz, ruhsuz şiirleri sev(e)miyorum Huyum kurusun napayım Nagi Han |
Özlem Demirkaya &*.*&