Alamaz azgın dalgalar benliğimi,,,
Zar zor nefes alıyorum
Can havliyle Tutundum bir dala Gecenin kör vaktinde Okyanusun içinde sürükleniyorum Ben biçare Sesimin ızdırabından Savruluyorum Yolun sonundayım Hissediyorum Her soluğumda Her adımımda Bu sessizlik yakacak beni Hadi yak içimi Cayır cayır yak Saniyeler içinde yüreğimi Var bir karmaşası ruhumun Çözemiyorum Nefes alamıyorum Hem tutku Hem derinden bir acı Anlamını hiç bilmediğim Onca satır arasından Belki bir sesten Belki bir resimden Sıfatsız,soluksuz Parça,parça Dökülsün Parçalı,bulutlu acılar Kıpırtısız Sadece Alamaz azgın dalgalar Benliğimi benim Sevay |
seni sevay şairim..
Özlemin önlemenez tutkusu böyle böyle şiirleşiyor işte..
Lawrence, 'Asla sanatçıya inanma,hikayeye inan' diyor ya hani
işte tamda bu noktada hikayene sadık kalıp hep birlikte hüzünlerden
fırsat bulup dalgakıranlarına tutunuyoruz..
Dalgakıranların çok olsun sevay şair..Sevgiler..