Sefer berkavmim altından umutların etrafına toplandık durduk durur gibi mahşerde göğe baktık ey allah yollama bize helva ve bıldırcın biz sana daha çok açtık çocukken ölünceye kadar uzundu amazon pencereye vuran yağmurun cam mesafesinden damla ileri gitmezdi ama uzundu ölüm siyah giyerdi yerleri süpürürdü rüzgarı bu yüzden hep korktum ben sert esen yelden salgından değil incecik dalın ucundaki yemişten değil dövüle dövüle uslanmayan kıyıdan hiç çıvgının gece geleninden tiren sesi gibi sessizliği böleninden adamaşıranından demir demir kuş kaçıranından babam diyorum sefere çıkarken unutmuş matarasını susamaz mı acep şimdi orda demek yemedi helva tırnaklarına da bulaşmadı kan |
biz sana daha çok açtık"..... hemde ne büyük bir açlık..
Şiir gibi şiir okudum. Sevgilerimle