Benim hayat hikâyem
Biraz karışık
Biraz da dramatik olsa da,
Olgunlaştırıyor geçen yıllar insanı
Acıya, hüzne alışıyorsun…
*
Hiç ummadığım bir an’da hayatıma bir kadın girdi
Doğal olarak çok merak ediyordum onu.
Kimdi? Neyin nesi?
Alıştım ona kısa zaman da
Hiç bir şeyimken
Her şeyim oldu…
*
Uzun zaman uğraşlara rağmen
*Biz* olamadık,
Olmayı beceremedik!
Kısacık zamana unutulmaz anılar sığdırdık
Sonuçta,
Hoşça kal kendine iyi bak diyerek
Veda etti…
*
Hâlbuki bu kadın!
Ne sözler vermişti
Hiç ayrılmayacağız demişti.
Kabullenemeyeceğimi bile-bile
Sevgi dolu yüreğimi
Bir elveda’ya sığdırdı…
*
Ellerimi tutmuştu önce
İlk ayrılan da elleri oldu.
Sırılsıklam âşık olmuştu yüreğime
Sonra ne mi oldu?
Yüreğimi de söküp gitti…
*
Duygularımın da hiç önemi yoktu,
O’nun yanında kullanılıp da atılan
Kâğıt parçası gibiydim.
Yazıyorum şimdi, o kâğıt parçasına o’nu
*
Kısa zamanda var olan aşk
Yine kısa zamanda yok oluyor.
Gitme kal diye çok yalvardım
Ama kafasına koymuş bir kere
Gidecekti…
*
Başımı ellerimin arasına alıp çok ağladım
Hayalini kurduğum günün bitiminde
Günle birlikte ben de bitiyorum.
Kalp atışlarım ile
Gözyaşlarım
Yarışıyorlardı adeta…
*
At koşturuyor yalnızlık, içimde dörtnala
Ne yapacağımı bilmiyorum
Çaresizim.
Bir anda elim telefona gidiyor.
“Ben bu kadar kötü müyüm” diyebildim…
*
Bir an sessizlik var telefonda
Öylece kalakaldım!
Benim için öldü “o” artık
Defnedeceğim cenazesini yüreğimdeki
Can Kırıkları mezarlığına,
Arkasından okuyacağım
Üç ihlas bir Fatiha…
*
Kalbim durdu adeta
Sağanak olup
Azgın sular gibi aksa da gözyaşlarım
“O”na yetişemiyor…
Ve
O gitti…
*
O hayat benim/di
Çaldılar
Parçaladılar
Yok ettiler!
Bir tarafta düşlerim
Diğer yanda umutlarım
Düşlerimde hep sen
Umutlarımda yarınlarım vardı.
Yok ettin giderken
Umurunda olmadım
Çünkü
O hayat benim/di…


Mustafa KARAAHMETOĞLU
05.11.2013