bilir misin
bilir misin dostum
yalın ayak okula gitmenin ne demek olduğunu
bir defterle okul okumanın ne demek olduğunu
düşlerin bir oyuncak büyüklüğünde kaldığını
bir kere sarılıp annene
dünyanın en mutlu insanı olmak nasıldır bilir misin
ya çıyanların
ya başı gövdesine sığmayan yılanların
arkandan vuran
dostum dediğin yaratıkları bilir misin

kendini terk eden insanları gördüm
timsah gözyaşı döken
kendi bedeninden çok
başkasının emeğinde yaşayanları gördüm dostum

birde
görmezden gelenleri gördüm
talan edilirken şehirler
vurulurken sokak ortasında çocuklar
ve ceset ceset kan akarken insanlık
susan, korkan, aşağılanan koca koca adamların
düşmana peşkeş çektiklerini gördüm dostum

her defasında vuruldu çocuklar
vuruldu analar
vuruldu
vuruldu insanlık
aslında insanlık can çekişirken
biz insanlığa yardım elini uzatmadık dostum
biliyorsun ki dostum
biz kan kaybından ölmedik
can kaybından ölüyoruz dostum

uçurumdan yuvarlanır gibi düşmedik dostum
dilsiz bir şehrin sokaklarında
kurşun sesiyle büyüyen çocuklardık biz
bazen gök kuşağı olduk
bazen mavi olduk
dağlarda
ovalarda
bir nehir gibi aktık
sevda olduk
barış olduk
çoğaldık
dilden dile
elden ele
bir meşale taşır gibi
insanlığı taşıdık yarınlara dostum

bazen bir ekmeği
bazen bir tas suyu bölüştüm
yaşamı çoğaltır gibi
kavgayı sıklaştırdık dostum

bu insanlık ölmeden
sende çok şey öğreneceksin
çünkü bu insanlık çok zulüm gördü
çok işkence gördü
çok faili meçhul cinayetler gördü
sende tadacaksın bir gün dostum
ölmeden yaşanılmıyor biliyorsun

ibrahim dalkılıç

19/06/2016
01:30 izmir