9
Yorum
16
Beğeni
0,0
Puan
1191
Okunma
Bu şiir ,kanser illetiyle,hayata erken veda eden,bir arkadaşımın vefatından bir kaç ay sonra yazdığım şiir.
Kronikleşmiş illet,yine yaktı sinemi
Kor kor alevler sardı yüreğimi
Bilmem ki başka kime anlatayım derdimi
Yok mu tabip ,yok mu bunun çaresi?
Hangi mikrop,bu illetin mimarı
Ne besliyor,hangi uzuv yapıyor tımarı
Eşeleyip eşeleyip,kanatıyor yarayı
Yok mu tabip,yok mu bunun çaresi ?
Ağzımın dadı,zehirden acı
Sicim gibi yağıyor,gözyaşlarımdan acı
Ne zaman dinecek bu müzmin sancı
Yok mu tabip,yok mu bunun ilacı?
Yola yola başımda kalmadı saçım
Hele bak ne haldeler,kardeşimle,bacım
Gayri ,dinsin gözyaşları,dinsin bu acım
Yok mu tabip,yok mu bunun çaresi ?
Kabuk bağlamıyor,gitgide kanıyor yara
Lokman hekimlerde,bulamadı çare
Söyleyin tabipler,sizin elleriniz bu kadar mı biçare
Yok mu tabipler ,yok mu bunun başka çaresi ?
Allah’ım
Sen ,bir hal çaresini bul, sen eyle kerem
Şifa vermiyor ,tabiplerin sürdüğü merhem
Artık ,direncimden kalmadı,bir dirhem
Medet Allah ,gayri senden çaresi .
Handan Uçak Tunca
Yürekten Mısralara
02.10.2014