Paris Gecesi..
beyaz ipekten bir gecelik giydiriyorum soluduğum Paris gecesine
aşkın son kahvesi içilmiş şu köşede gözyaşı kokuyor sokak lambalarının loşluğu avuçlarıma gül suyu döken ela gözlü bir çocuk gibi bakıyor ay nefesimin buharı devasa bir O çiziyor gökyüzüne "O" herhangi bir harf değil kalbimdeki tek mezar taşı.. sigara kokan bir kafeye oturuyorum parmak ucuyla izmarit fırlatan adamların hayata ’canın cehenneme’ deyişi gibi yanık akciğer ve yakılmış dertlerin kokusu bana göre duble teselli lütfen! rimelim akmış olmalı ağlamaktan umrumda değil zaten gülüşlerini yüzüne bulaştırmış beceriksiz bir palyaço gibiyim ne güldüm, ne güldürdüm ömrümü yüzüme gözüme bulaştırdım mutluluğu da ıskaladım yüzüme bakma öyle gece, yarınımın hatırına renk renk boyaları süründüğümle kaldım.. ✒T.Y. |
hoşçakakın