Anlatılan bir efsaneye göre aşk aslında her gönüle lütfedilmiş...!

ilk zamanlar durgun bir su gibi sakin sakin ve sessizce dururken durduğu yerde , bir gün gökten bir rahmet inmiş yeryüzüne...

ve sular başlamış yükselmeye...derken zamanla ırmak oluvermiş kendi yolunda...daha da çoğalmış her damlada..

yavaş yavaş akarken masvami denizlere,aşk dalganmış ve ne varsa kıyıya vurmaya başlamış içinden...

güzellikleri de vurmuş kıyıya,çirkinlikleride...ve tabii aşkı da

ve herkes nasibini almış bu sayede...

dolanmış,kabarmış,dönmüş dönmüş AŞK , çıkıvermiş bir girdaptan ve fırlamış yüreklere...kimi kabul etmiş,denizden babam çıksa yerim diyerek...

kimi istememiş korkmuş ondan...oysa ki aşk ne güzelmiş...bunu hiç görememiş onlar...

kimi de benim gibi gerçek aşkı arayacağım diyerek, girivermiş o girdaba...

girdap buya çekmiş de çekmiş içine...çırpındıkca batırmış en dibine denizin...

sonra bir inci oluvermiş...şimdi kocaman bir balığın midesinde ...ben hala arıyorum...

siz o balığı tanıyormusunuz yoksa...?


AŞK HER YERDE...

Şiire katkınıza bir kere daha teşekkür ediyorum...

selam ve saygılarımla abi...