Veda
Dünya testisinden yudumlarken fanilik şerbetini
Boş vagonlara çalan ıslık misali Kimsesiz bir yolculuk benimkisi Canım yansada budur hakikati Belkide gelmiştir gitmenin vakti Tozlu rafa emanet sözümün doğruluğu ve eğriliği Doğrunun yanlış, yanlışınsa doğru olduğu Feleğin çemberinde hayat dediğim buydu Kötülük istemesemde geldi üzerime Kararı alan ya da onaylayan gönlüme Üstelik amacı iyilik iken sadece Yalnızlık biçildi şu kısacık ömrüne Son ve ebedi çare aşktı fikrimce O’da külleşen bir yara şimdi ve sessizce Aşk bile yoktur artık gönlümde Neyleyeyim bu ömrü bu garip hasret ile Veda nasıl edilir bilmesemde Hatırlarım gidenlerin öğrettiği kadarı ile Kimsesiz olduğumdan vedam bu testiye "Kendine iyi bak benim için üzülme " |