Mutlu olmak istedim sadece bir tutam mutluluk
Sol yanım mutsuzluktan değil coşkudan atsın istedim
Hal bu ki ne çok sevmiştim
Sevdikçe kaybettim
Kaybettikçe adım adım uzaklaştım
Önce kendimden uzaklaştım
Sonra herkesten
Kendimi kaybettim
Benliğim yok oldu
Hapsoldum içimde…

Öyle sevdim ki
Belki bu kadar hiç sevmemiştim
Sahiplenmiştim
Kol kanat germiştim
Hiç farkında olmamışım
Kendimi yok etmişim
Oysa sevmenin
Sevilmenin sahiplenmeyeceğini bilmemişim
Ve günden güne yalnızlaştım
Meğer mutluluk yalnızlığa mahkum olmakmış…

Yüreğimde ki sevgin büyüdükçe
Ben küçüldüm gözlerinde
Ne kadar da değerliydin benim gözlerimde
Ben bir hiçmişim sende
Mutlu olmak istedim seninle
Hayatımı sana göre düzenledim
Her şey, ama her şey iyi olsun istedim
Sevgim farklı
Özlemlerim farklı
Sen bir an bile düşünmedin
Hep bildiğini okudun
Ben seviyorum dedikçe canıma okudun…
*
Mutlu olmak istedim
Sadece bir tutam mutluluk
Yaşarken her gün öldürdün
Eriyip bittim ben
Yaşamıyorum artık
Sevildiğimi sanmışım hep
Meğer hiç sevilmemişim
Bu sevdayı benim aşkım ayakta tutmuş
Biri vardı içimde, içten içe beni tüketen
Şimdi söyle
Ben bu mutluluğun neresindeyim
Sadece mutlu olmak istedim…


Mustafa KARAAHMETOĞLU
31.07.2014