Yaş kemale erdikçe, hareketin kalmıyor!
Derenin en bol yeri gibi duruluyor can…
Nefesler daralıyor, ciğer hava almıyor;
Bir küçük sözle bile kalpten vuruluyor can!

El, kol kalkmıyor artık, yürümüyor ayaklar!
Uzak geliyor göze, özlenilen koyaklar…
Diller, mazide kalan günleri hep sayıklar;
Gönül neler istiyor, lakin yoruluyor can!

Çaresizlikle dolu, hayatın içi, dışı…
Önce baharı yaşar, sonra yaşarsın kışı!
Hayat bu, düşmez mi ki, dostun dosta bir işi?
Suya düşüp, yılana bile sarılıyor can…

Hiç yoktan çıkar gelir, damarına bir basan!
Bazen haksızlıklara olmuyor mu ki susan?
Sirkeyi, sarımsağı, hesap ediyor insan;
En sevdiği de olsa, nasıl kırılıyor can…

Hep ah ile vah ile geçip gidiyor yıllar…
Günler geçip giderken sonu görünen yollar!
Hiçbir iz bırakmadan, yerinde esen yeller!
Ömür bitip gidiyor, sonra veriliyor can…

Karaman-2016/05

Halil Şakir Taşçıoğlu

ÜSTATLARDAN:

Seven yürek korkar mı, şu ateş ile kordan
Hele birde aşıksa, yıldıramazlar zordan
Değer verdiklerine, bakıyorsun kenardan
Bunlar nasıl bir insan, işte görülüyor can......................Aşık Lüzumsuz

Gökten düşer üç elma, sonu budur masalın
Kaf dağında değil ya! Duru olsun visâlin
Okuyana ders gibi, yaşadığın misalin
Kemâle erişince inan duruluyor can!..........................DeliGarip(Sezai Kaya)

cam kırıkları gibi kırılır insanın kalbi
söylerler kötü sözü tutamazlar o dili
üzülür darılırsın nasıl tutarsın o eli
isteme den de olsa küsüyor işte bu can......................Vahap Ünsal

Kan ağlıyor gözlerim yüreğim dilim dilim
Neyi yazsın kalemim neyi anlatsın dilim
Kaderim düğüm düğüm bağlanmış kolum elim
Günden güne sabrımın yayı geriliyor can..................../ŞİİRLERİN ŞAİRİ.

Eksiliyor git gide bir şeyler ömrümüzden
Dikenler boy veriyor bağdaki gülümüzden
Her nefeste dökülür birer ah cümlemizden
Güldürmeyen kadere elbet darılıyor can
*
Nice yıllar tükettik hayatın yorgunuyuz
Kırık dökük mazimiz sonbahar solgunuyuz
Yaşanası dünyada hep hüzünle doluyuz
O bembeyaz kefene bir gün sarılıyor can.....................dağ gülü

Güz mevsimi ,yavaş yavaş gelince
El ayak tutmayıp,bel bükülünce
Emek verdiklerin bir kenara çekilince
Ölüme hasret duymaz mı can ?.........................HANDAN UÇAK TUNCA

Çok uzaklardan gelir her an beklenen çağrın
Sallarken perdeleri korkuyla titrer bağrın
Gittikçe koyulaşır kalbin içinde ağrın
Toprağı mesken tutup bitap seriliyor can..............NİLÜFER SARP

Derdim olduğu zaman benden uzak kaldılar
Perişan hallerimi görüp keyif aldılar
Sevdalara kurduğum çok düşümü çaldılar
Şu garip bedenimde çöle sürülüyor can..................Ali Şahin

Neye benzemez ki can, gahi keder gah cuşa
Bazen düz bir inişe bazen sarp bir yokuşa
Bazen güler bir yüz, bazen sert bir bakışa
Çok yüksekten uçar da yerde diriliyor can................Şaban Aktaş