Yolun Sonu
Savaşı bitiremeden sevemezsin barışı
Yolun sonundasın bırakmalısın yarışı Gönlüm sever belki ama aklım karışır Yüzüne bakmaktan ezberimde her karışı Bitkisel hayattayım yaralarım ağır Kurtar beni buradan, bari yanına çağır Hoş sözlerine artık kulaklarım sağır İşitirsem belki biraz daha bağır Savaşımız sürerse birbirimize karşın Uzaklaşırım o vakit senden bir kaç arşın Gölgesi düşerse aramıza semada arşın Mesafe kısa aslında uzun senin karışın Henüz demir aldı gönlümden o son gemi Demir attığın günü hemen unuttun dimi Nasıl da kanıp yemişim o attığın yemi Dönerse o gemi ışığı aydınlatır gecemi Canımı acıtsa da adı sen olan sıla Nasıl bir gurbet bu sığmıyor akla Kalbim sevedursun aklım seni kıla Nasıl da karıştırdım batını hakla Parladı gözlerim bakışlarına kandığında Anlarım yalanı gözlerim kan ağladığında Yaralarım da kapanmadı hep kanadığından Yalnızım temelli kendi kalabalığımdan Artık haber de yok giden o gemilerden Limanımda yalnızım kayıp şehrimden Son gemileri de yakıp geçtiğimden Şimdi de yalnızım şehrimde ebediyyen Ben sana gidip gelen sallantılı sarkaç Sığamadım bir türlü şu kalp yuvana Hızlı gelebilirsen bana gönlünü ver kaç Dizlerim tutmasa da yine de gelirim sana... Moses |