Bu son olsun
Kalbim en derin kuyuların en diplerinde
en ince duygulara bürünmüş, bedenlerimiz kanatlardan yoksun uçuyor kudreti nispetince... Ruhlarımız bir başka diyarda, gözlerimiz sağanakları getiriyor uzak kasabalardan, hıçkırık misali gök gürültüsü sarıyor tüm odayı... Ufukta bir hüzün beliriyor sebepsizce, Bir buruk kaplıyor sol yanımızı, Hangi dert kasabasında unutmuştu kendini... Tükenmişlik sarmış tüm umutları, Umutlar yalnızca ümit ediliyor ümitsizce... Kambur sırtlarda tonlarca manevi yük, Omuzlar çökük yüzler sararmış, Dudaklar iki büklüm, Çene ise belirsiz titreyişte... Bir iç çekiliyor feryadü figan misali, Üzerine üzerine geliyor duvarlar, Kulak çınlamlarınsa çabası, Gıybetlerin izini sürer...Moses |