ÖMÜR BİNASIÖmür binasına çok emek verdim; Geceler gündüze karıştı dostlar. Zemini pek tuttum, harcını kardım; Çağın meşrebince çıkıldı katlar! Kirişler aşk olsun, kolonlar sabır... Zemine tevazu, tavana hatır... Muhabbet betonu, sadakat demir; Diledim hoş olsun aldığım tatlar! Şefkat gören cephe, sımsıcak yürek; Balkonda söyleşi, mutfakta yemek... Bir ömrü birlikte yürümek demek; Parazit yapsa da, kopmadan hatlar... Uçtu gitti yıllar, yandı, kül kaldı. Bilmem yürünecek, nice yol kaldı. Dağlar aştık lâkin, yine gül kaldı; Sevenin gözüne görünmez potlar! |