Mazinin İzleri
Derinlerde bir yerde mıhlanmış hasretlerimin sancısı
Gözleyemem vuslat yollarını büyür zira gözlerimde Dipsiz bir kuyu değil ki kalp saklamak ne mümkün Mazideki hatıralar kopan bir fırtına gibi durur içimde Ne ben bir gizli sırrım gizlenen yastık altlarında Ne de duygularım bir çocuk avutulmayı uman Şimdi üşümesin diye mazinin izlerini örtüyorum Bahtımın çeyizine düşen kalınca bir yorgan Dilime kalmaya gelen dua dostum dermanım Ellerimi tutup göğsüme inşirah üfleyen arkadaşım Dünyaya inat ay var bana teselli vermekten vazgeçmeyen Der, “Bak bir Rab var seni gözleyen ve azameti her şeye yeten!” |